وضعیت زندگی روزمره به دنبال بازنشستگی در اصفهان، ۱۳۷۹

بازنشستگی یک تحول و انتقال از نقشی به نقش دیگر است. برای اینگونه تحولات فرد نیاز به سازش و تطابق با تغییر نقش دارد. بازنشستگی یک وقفه عمیق را در زندگی فرد بوجود می آورد. او از گذشته خود بریده می شود و با وضعیت جدیدی مواجه می گردد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که با استفاده از روش نمونه گیری آسان پرسشنامه ها توسط 364 نفر اعضای مراجعه کننده به کانون بازنشستگی کشوری تکمیل گردیده اند. نتایج این پژوهش نشان داد که 41.4% واحدهای مورد پژوهش که درصد قابل توجهی است از نظر وضعیت زندگی روزمره وضعیت مناسب داشته ولی اکثریت آنها یعنی 54.9% وضعیت نسبتا مناسب و 3.7% وضعیت نامطلوب داشتند. آزمون های آماری رابطه معنی داری بین وضعیت زندگی روزمره و جنس، وضعیت سلامتی و وجود برنامه های آمادگی جهت بازنشسته شدن را نشان داد. باتوجه به نتایج پژوهش، وضعیت زندگی روزمره بازنشستگان علیرغم سازماندهی نشدن برنامه های آماده سازی برای بازنشستگی، مناسب می باشد و می توان دلایل دیگر از جمله مهارت های سازمانی، خانوادگی، تاثیرات فرهنگی و اقلیمی را نام برد و این درحالی است که معدودی از بازنشستگان در شرایط نامطلوب زندگی روزمره بسر می برند. آنها در بعضی از جنبه های زندگی روزمره مشکلاتی دارند که اجرای برنامه های آمادگی می تواند در سازگاری آنان نسبت به تغییرات زندگی روزمره متعاقب بازنشستگی موثر باشد.